تغذیه و بیش فعالی
اما این بی‌میلی در میان کودکان ۹ تا ۱۰ ساله یک معضل است.
سه دلیل مهم برای امتناع کودک وجود دارد.
۱-امتناع ممکن است ادامه یک مبارزه برای کنترل رفتار، بین والدین و کودک باشد.
کودکان کم سن و سال را اغلب می‌توان وادار به مصرف دارو نمود.
اما در مورد یک جوان که رابطه‌اش با والدین رو به وخامت می‌رود نمی‌توان با اطاعت اجباری کاری انجام داد.
تلاش هرچه بیشتر والدین برای وادار کردن او به مصرف دارو، با مقاومت بیشتری روبرو میشود.
۲- فشار اجتماعی دومین علت امتناع کودک از مصرف دارو است.
این مشکل اغلب وقتی کودک باید دارو را در مدرسه مصرف کند،نمود پیدا می‌کند.
علت این امر این است که کودکان نمی‌خواهند از دیگران متفاوت باشند.
اگر کودکی دارو را حتی نچشیده باشد و یا دیگران راجع به دارودرمانی او چیزی ندانند، احساس کمرویی و وحشت کودک از تصوری که ممکن است دوستانش راجع به او پیدا کنند،کافی است که او را در برابر دارودرمانی مقاومت کند.
۳- برخی کودکان به دلیل سادگی می‌گویند«نیازی به مصرف دارو ندارم، مریض نیستم».
تلاش زیاد برای بحث با کودک راجع به ماهیت بیش فعالی و پیامدهای رفتاری آن توام با مشکلات یادگیری، معمولا یا با مجادله یا با انکاری کسل کننده مواجه میشود.
یک کودک ممکن است بگوید،«اگر دلم بخواهد می‌توانم توجه کنم».
در چنین موردی باید بدانیم پافشاری کودک برای اثبات سلامتش به این دلیل نیست که راجع به خودش احساس خوبی دارد و نمی‌داندکه در تکالیف مدرسه یا رفتارش با مشکل مواجه است.
اتفاقا کودک کاملا آگاه است که در این میان یک چیزی جور درنمی‌آید.
کودک به باور ناراحت کننده‌ای دست می‌یابد که از اقرار به آن امتناع می‌کند.
نوعا هرچه او بیشتر با مشکل اختلال خود ترسانده شود،پافشاری او مبنی بر اینکه مشکلی ندارد بیشتر است.
برای متقاعد کردن او به اینکه مشکلی ندارد معمولا با ناکامی روبه‌رو می‌شویم.
این کار فقط به اندوه کودک می‌افزاید، او را مضطرب‌تر می‌سازد.
باعث میشود که او یک مانع نفوذناپذیرتر در مقابل شناخت واقعیت ایجاد نماید.
امتناع کودک از مصرف دارو و انکار بیماری در اغلب موارد به دلیل است که هنوز به کودک خوب بیماری‌اش تفهیم نشده است.
والدین و معلمین سهوا سبب می‌شوند که کودک به خودش با برچسب عدم صلاحیت یا فردی ناموفق بنگرد.
اگر دیدید با جود توضیح کامل شما در رابطه با بیش فعالی باز هم کودکتان منکر بیماری‌اش میشود باید از خود بپرسید که چرا از حقیقت فرار می‌کند.
عمده‌ترین دلیل موارد زیر است که باعث ایجاد احساس بد نسبت به خودشان شده است:
اگر در ابتدا زمانی را صرف فهمیدن علت امتناع و انکارشان نسبت به مشکلات زیربنایی‌شان کنیم، اکثر کودکان به پذیرش دارودرمانی ترغیب می‌شوند.
درمورد کودکی که برای اقرار به اختلال خود مورد ارعاب قرار گرفته است، نیاز بیشتری به صرف وقت برای حل مشکل داریم.
وقتی که کودک به مرحله‌ی پذیرش محدودیت‌های خود رسید و دریافت که چرا در مواجه با مسئله اختلال خود مقاونت می‌کند، مشکل مصرف دارو طبق تجویز پزشک آسانتر حل میشود.
کودکان باید بدانند که چرا دارو مصرف می‌کنند.
بدبختانه وقتی که از کودکان سوال میشود که چرا دارو مصرف می‌کنید، اغلب جواب می‌دهند:
ما می‌توانیم بدون درگیر کردن احساسات کودک نسبت به عدم شایستگی‌اش یا ایجاد این احساس که داروها برای کنترل رفتار او هستند، علت مصرف را برایش توضیج دهیم.
کافی است به او بگویید که :
مصرف دارو برای اکثر کودکانی که برای تمرکز و کسب نتیجه‌ی حاصل از آن، به زحمت می‌افتند، مفید است.
این توضیح حتی برای کودکی که مشکل رفتاری متوسطی همراه با کنترل ضعیف بر تکانه‌هایش دارد، مناسب است.
ما تحت هیچ شرایطی نباید به کودک دروغ بگوییم.
توضیج مفصل به کودک کم سن و سال راجع به تاثیر مثبت دارو روی از بین رفتن ناراحتی‌اش مفید است.
او کاملا متوجه خواهد شد که حاصل کارش را آسانتر به دست می‌آورد و به طور روزافزونی متوجه ارتباط بهتر خود با دیگران میشود.
می‌توانید توضیحی مشابه راجع به مفید بودن اثر دارو روی کنترل تکانه یا بدون فکر عمل کردن او، به کودکتان بدهید.
این تجربه‌ها را در بحث با کودکتان برای کمک به بهره‌گیری بیشتر او از چیزهای مثبتی که در حال اتفاق افتادن است تلفیق کنید.
به او توضیح دهید که دارو برای شروع کار کمی به او کمک می‌کند.
منبع: https://www.matabkadeh.com/
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
پس از تشخیص اختلال ADHD یا بیش فعالی در کودکان باید به دنبال راه‌های درمان این اختلال بود. یکی از عوامل مهم در درمان کودکان بیش فعال بحث تغذیه در این کودکان است. تغذیه و بیش فعالی کودک مبحثی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
آیا شما می‌دانید چه غذاهایی برای کودکان بیش فعال مفید است؟
آیا با مواد غذایی مضر برای سلامتی کودکان بیش فعال آشنا هستید؟
برای یافتن پاسخ این سوالات به شما خواندن این مقاله را توصیه می‌کنیم.
رژیم غذایی تاثیر بسزایی در سلامتی کودکان بیش فعال دارد.
نقش رژیم غذایی در بهبود و حتی تشدید علایم ADHD انکار ناپذیر است.
تغذیه و بیش فعالی
غذاهای مفید کمک می‌کنند تا مغز بهتر کار کند و علایم و نشانه‌های بیش فعالی از قبیل ناآرامی و عدم تمرکز را بهبود می‌بخشند.
در مقابل، غذاهای ناسالم می توانند موجب پررنگ شدن و تشدید علایم در این زمینه شوند.
بنابراین، حذف آن ها از رژیم غذایی مورد توجه قرار دارد.
دو نظر در رابطه با رژیم غذایی و بیش فعالی وجود دارد:
یکی از مشهورترین آنها از نوشته‌های «بنجامین فلن گلد» متخصص کودک کالیفرنیایی که در ۱۹۷۴ کتابی را برای والدین تحت عنوان:« چرا کودک شما بیش فعال است» نوشت – پیروی می‌کند.
فلن گلد بر اساس تجربیات بالینی‌اش پیشنهاد کرد که این مواد از رژیم غذایی کودک حذف شود:
ارزیابی اختلالات متابولیک در کودکان
او ادعا کرد که این موضوع برای تعداد زیادی از کودکان مبتلا به بیش فعالی مفید بوده است.
اگر بخواهیم به طور دقیق نام چند خوراکی یا ماده غذایی را نام ببریم که کودکان علاقه‌ی زیادی هم به خوردن آنها دارند که باید از خوردن آنها اجتناب کرد:
بسیاری از والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی می‌گویند که وقتی کودکانشان در مراسم هالووین یا کریسمس مقدار زیاد شیرینی‌های مخصوص می‌خورند رفتار آنها خیلی غیر قابل کنترل میشود.
بنابراین گرچه دلیل علمی وجود ندارد که شکر پالایش شده و مواد مصنوعی مسبب بیش فعالی یا مشکلات توجه است، گزارش‌های بسیار زیادی از والدین که نمی‌توانیم آنها را نادیده بگیریم وجود دارد.
مشاهده این که مصرف مقادیر زیادی از شیرینی کودکان مبتلا به بیش فعالی را بدحال‌تر می‌کند به آسانی می‌تواند مورد سوء تعبیر قرار بگیرد.
اگر شما شکر را به کلی از رژیم غذایی کودکتان حذف کنید، او معالجه نمی‌شود.
این موضوع ممکن است حاکی از این باشد که بسیاری از مردم نسبت به مقادیر زیادی از شکر پالایش شده برای اولین بار سبب ایجاد مشکل شده است، حساس هستند.
درست همانند دو واقعیت به هم پیوسته، منظور این نیست که شما می‌توانید علت و معلول را تعیین کنید؛ اگر شما سردرد دارید و آسپرین درد شما را تسکین می دهد، این موضوع ثابت نمی‌کند که چون بدن شما به آسپرین نیاز دارد، شما دچار سردرد شده‌اید.
سیر مراحل تکاملی یک کودک طبیعی
ما متقاعد شده‌ایم که پژوهش و تجارب بالینی جامع نشان داده‌اند که شکر باعث اختلال بیش فعالی نمی‌شود، با این وجود این ماده می‌تواند مشکل را برای کودکان مبتلا حادتر کند.
رابطه بین خوردن شکر و تغییرات رفتاری رابطه‌ای پیچیده است و نتایج پژوهش نیز متناقض هستند.
به عنوان مثال محققین یک مرکز پزشکی در پترزبورگ گزارش دادند که مهم نیست کودکان مبتلا به بیش فعالی چه مقدار شکر می‌خورند، این ماده تغییر در رفتارشان ایجاد نمی‌کند.
از طرف دیگر، کیت ک.نرز نویسنده کتاب «افزودنی‌های غذا و کودکان بیش فعال» که در سال ۱۹۸۰ در طول سالهای متمادی کار وسیعی روی رژیم غذایی و بیش فعالی انجام داده است معتقد است که اثر شکر بر رفتار کودک به غذای دیگری که او اخیرا خورده است بستگی دارد.
کودکانی که رژیم‌های خوراکی حاوی پروتئین زیاد دارند، متاثر نمی‌شوند و مهم نیست که آنها چه مقدار شکر مصرف می‌کنند.
اما کودکانی که غذاهای دارای کربوهیدرات‌های زیاد را مصرف می‌کنند، عکس العمل معینی نسبت به شکر و کیفیت شدت رفتارشان نشان می‌دهند.
در مجلات پزشکی چند گزارش از عکس‌العمل رضایت بخش کودکان نسبت به تغییرات در رژیم غذایی وجود دارد.
وظیفه ما است که والدین را از وضعیت فعلی نظریه پزشکی و روانشناختی در این زمینه آگاه کنیم و اگر آنها مایلند که از رژیم غذایی فلن گلد استفاده کنند ناامیدشان نکنیم.
اعمال رژیم غذایی، مشکل و گران است زیرا بسیاری از غذاهای مورد نیاز به آسانی در دسترس نیستند.
اگرچه ضرورتی ندارد اگر منتظر عواقب نتیجه بخش رژیم غذایی بمانید.
رژیم غذایی چون سالم است، اکثر مردم به روش‌های گوناگون آن را دنبال می‌کنند.
4 روش گفتاردرمانی در بیماری ام.اس
حتی اگر رژیم غذایی کمکی به بیش فعالی و مشکلات کمبود توجه نکند، به هر حال روشی مغذی برای خوردن است.
با این وجود باید دقت کنیم تا والدین را به استفاده از رژیم غذایی، تشویق نکنیم.
پروتئین توانایی افزایش تمرکز و بالانس کردن سطح قند خون را دارند.
همچنین به مغز نیز کمک می‌کند و به نحوی در عملکرد آن موثر است.
بنابراین از غذاهایی چون عدس ، لوبیا ،سبزیجات به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا میزان پروتئین بدنتان تامین شود.
خوردن غذاهای پروبیوتیک بر سلامت مغز و روده بسیار موثر هستند . اگر شما در روده دچار مشکل شده اید توصیه می شود از غذاهای پروبیوتیک در رژیم غذایی خود اضافه کنید .
استفاده از ویتامین B در کاهش علائمی که در ابتدای این مقاله به شما بیان کردیم بسیار موثر هستند.
این ویتامین‌ها میزان متابولیسم کربوهیدرات را تنظیم می‌کنند و در عملکرد سیتسم عصبی موثر خواهند بود.
بینابراین استفاده از غذاهای حاوی نخود فرنگی ، حبوبات ، اسفناج در رژیم غذایی خود اضافه کنید.
امگا3 از چربی‌های مفید است که برای سلامتی ذهن بسیار مفید است.
استفاده از امگا3 می‌تواند در بهبودی حافظه موثر باشد.
درباره این سایت